Dag 3
Mycket dimma, mindre dimma och sen mer dimma. En dag täckt i dimma. Denna dag 3 börjar allt att falla på sin plats. Första chocken har lagt sig. Men det är mörkt, det måste jag fortfarande komma igenom. Lite svårt att förstå hur man kommer igenom en hel vinter här. Det hjälper nog att vara född och uppvuxen på en ö.
Det ät svårt att fånga mörker och tystnad på bild. En kamra är gjord för ljus, inte mörker. Här kommer ett försök …
Totalt mörker, total tystnad, blir rik på självreflektion. En gåtfull värld där avsaknad av ljus och ljud belyser vägen till självupptäckt, tystnaden är talande. I okända vatten upptäcker man att sann insikt och förståelse inte kommer från den yttre världen, utan från de inre.
Tja, vet inte om det är något för mig, med lite musik och ett ljus kommer man långt!
Veel mist, minder mist en dan weer meer mist. Een dag gehuld in mist. Op deze derde dag begint alles op zijn plek te vallen. De eerste schok is voorbij. Maar het is donker, dat moet ik nog steeds doorkomen. Het is moeilijk te begrijpen hoe je een hele winter hier doorkomt. Het helpt waarschijnlijk als je geboren en getogen bent op een eiland.
Het is moeilijk om duisternis en stilte op een foto vast te leggen. Een camera is gemaakt voor licht, niet voor duisternis. Hier is een poging…
Totale duisternis, totale stilte, wordt rijk aan zelfreflectie. Een mysterieuze wereld waar het ontbreken van licht en geluid de weg naar zelfontdekking verlicht, de stilte spreekt boekdelen. In onbekende wateren ontdekt men dat ware inzicht en begrip niet komen van de buitenwereld, maar van de innerlijke.
Nou, ik weet niet of het iets voor mij is, met een beetje muziek en een kaars kom je een heel eind!